top of page

Ινομυώματα

Μία στις τέσσερις γυναίκες παρουσιάζει ινομυώματα με τις πιο ευάλωτες ηλικίες να εντοπίζονται μεταξύ των 30 και των 45 ετών. Λόγω του ότι τα ινομυώματα επηρεάζονται από τις γυναικείες ορμόνες κατά την αναπαραγωγική ηλικία και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ενώ αντίθετα μικραίνουν μετά την εμμηνόπαυση. Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι, που εντοπίζονται στον μυϊκό χιτώνα του τοιχώματος της μήτρας. Μπορούν να εντοπιστούν μέσα στο σώμα της μήτρας, στην εξωτερική της επιφάνεια, στον τράχηλο ή να κρέμονται από έναν μίσχο, και έχουν διάφορες διαστάσεις - από λίγα χιλιοστά ως μεγάλους όγκους που πιέζουν τα γύρω όργανα της κοιλιάς.

​

Τα συμπτώματα των ινομυωμάτων τα οποία πρέπει να γνωρίζετε είναι τα εξής:

  • Αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά

  • Συχνοουρία

  • Ανωμαλίες περιόδου

  • Φούσκωμα

  • Δυσκολία στην ούρηση ή/και δυσκοιλιότητα

  • Πόνος στην πύελο, τα πόδια και τη μέση

  • Κόπωση

​

Κατά τη διάρκεια του γυναικολογικού σας ελέγχου, η ιατρός σας μπορεί να διαγνώσει την ύπαρξη ινομυωμάτων. Η βασική διαγνωστική εξέταση είναι το διακολπικό υπερηχογράφημα μήτρας-ωοθηκών.  Εάν εντοπιστούν, όμως, πολλαπλά ινομυώματα η ιατρός σας θα σας συμβουλέψει να πραγματοποιήσετε μαγνητική τομογραφία για την ακριβή χαρτογράφηση των ινομυωμάτων.

​Ινομυώματα

Η θεραπευτική αντιμετώπιση κρίνεται απαραίτητη στις εξής περιπτώσεις:

 

  • Η πρόκληση αιμορραγιών από τα ινομυώματα κατά τη διάρκεια της περιόδου, σε βαθμό που να προκύπτει αναιμία

  • Όταν κάποιο ινομύωμα αυξηθεί σύντομα και σημαντικά σε διάσταση (περίπτωση αποκλεισμού περιπτώσεως κακοήθειας)

  • Υπογονιμότητα ή ιστορικό αποβολών, σε περίπτωση που έχουν αποκλειστεί άλλα αίτια, και γενικά σε ινομυώματα, που προβάλλουν στο κέντρο της μήτρας (ενδομήτριο)

  • Εκτός περιόδου αιμορραγίες

  • Χρόνιος πόνος χαμηλά στην κοιλιά, που οφείλεται σε πιεστικά φαινόμενα από τα ινομυώματα

Η θεραπευτική αντιμετώπιση των ινομυωμάτων εξαρτάται από το εάν έχουν προκληθεί  συμπτώματα, από το μέγεθος του ινομυώματος και από την ηλικία της γυναίκας. Η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. 

Στη συντηρητική αντιμετώπιση, εφόσον δεν συντρέχουν λόγοι για την αφαίρεσή τους, η ασθενής παρακολουθείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα από την/τον γυναικολόγο της, για να παρατηρεί εάν έχει αυξηθεί ο αριθμός και το μέγεθος αυτών. Επίσης, τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται η «φαρμακευτική» συρρίκνωση των ινομυωμάτων.

Χειρουργική αντιμετώπιση συστήνεται, όταν το μέγεθος του ινομύωματος είναι μεγάλο ή αυξήθηκε απότομα, καθώς και στην περίπτωση που προκαλεί συμπτώματα στη γυναίκα. 

bottom of page