Ακράτεια
Η ακράτεια δεν είναι η νόσος αλλά το σύμπτωμα μιας νόσου, που έχει σχέση με την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα και χαρακτηρίζεται από την αιφνίδια απώλεια των ούρων χωρίς τη θέληση του ατόμου. Ταλαιπωρεί λειτουργικά, ψυχολογικά και κοινωνικά, έως και το 52% των γυναικών παγκοσμίως, και σύμφωνα με μελέτες, 3 στις 10 γυναίκες αντιμετωπίζουν κάποια μορφή ακράτειας ούρων.
Οι πιο κοινές και γνωστές μορφές ακράτειας είναι η ακράτεια ούρων από προσπάθεια, κατά την οποία παρατηρείται ακούσια απώλεια ούρων σε διάφορες συνθήκες της καθημερινότητος, ιδιαίτερα σε δραστηριότητες που έχουν σχέση με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πιέσεως. Άλλη μορφή είναι η απώλεια επιτακτικού τύπου, η οποία χαρακτηρίζεται από απότομη και έντονη ανάγκη για ούρηση και ακολουθείται από απώλεια ούρων, ενώ συχνά αναφέρεται το αίσθημα, πως δεν μπορούν να συγκρατηθούν τα ούρα. Ένας τρίτος τύπος είναι αυτός του μεικτού τύπου και ουσιαστικά είναι ο συνδυασμός των δύο προηγουμένων. Ο τέταρτος τύπος είναι αυτός της ακράτειας από υπερπλήρωση, και προκαλείται όταν η ουροδόχος κύστη δεν αδειάζει εντελώς. Τέλος, στην ολική ακράτεια παρατηρείται απώλεια ούρων καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Η θεραπεία εξαρτάται από το είδος της ακράτειας. Εάν το σύμπτωμα της ακράτειας οφείλεται σε νευρογενή ή υπερδραστήρια κύστη, τότε το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση φαρμάκων. Σε ό,τι αφορά στην ακράτεια προσπάθειας, η αντιμετώπιση είναι συντηρητική, αφού προτείνεται στην ασθενή η εκγύμναση των μυών του πυελικού εδάφους, ενώ μονιμότερα αποτελέσματα προσφέρει η χειρουργική αντιμετώπιση για την αποκατάσταση των βλαβών του πυελικού εδάφους (πρόπτωση της μήτρας, κυστεοκήλη, ορθοκήλη).
Επιπτώσεις:
-
Αμηχανία, ντροπή
-
Προβλήματα υγιεινής
-
Οικονομική επιβάρυνση
-
Περιορισμός δραστηριοτήτων
-
Αποφυγή κοινωνικών επαφών
-
Αποφυγή σεξουαλικών επαφών
-
Αίσθημα μειονεκτικότητας
-
Περιθωριοποίηση
-
Ιδρυματοποίηση
